Stith Thompson,
birçok yazar tarafından ‘Folklorun Babası’ olarak anılır. Thompson’un
asıl rolü folklorun meşruluk kazanmasına, Indiana Üniversitesi’nde bir yer
verilmesine ve böylece kendi çalışması ile genç meslektaş ve öğrencilerinin
milli sınırlar içinde ve uluslar arası alanda tanınmalarına zemin
hazırlamasıdır.[1]
O, gerçektende büyük emek isteyen Motif-İndeks çalışmasına 1923 yılında
başlamış, 1932-1937 yıllarında ise “Motif-Index of Folk Literature” adlı altı
ciltlik çalışmasını yayınlamıştır. Thompson bu çalışmaya kaynaklık eden motif
tanımını ise 1946 da yayınladığı The Folktale eserinde açıklamıştır: “Motif
bir masaldaki en küçük unsur olup, bu unsur gelenekte sürekli bir varoluş
gücüne sahiptir. Bu güce sahip olabilmek için bu unsur görülmemiş ve çarpıcı
bir özelliğe sahip olmak zorundadır.”[2]
Thompson özellikle motif ile tip
kavramlarını birbirinden ayırmaya çalışır: Thompson’a göre tip: “halk edebiyatı öğrencileri tarafından
gelenekte bağımsız bir varolma kabiliyeti gösteren anlatmaları ifade etmek için
kullanılan bir terimdir. Ne kadar karmaşık olursa olsun herhangi bir masal,
bağımsız bir anlatma olarak anlatıldığında bir tip olarak değerlendirilir.”[3]
Bu tanımlamalara göre Thompson motifleri öncelikle
A’dan Z harfine kadar temel gruplara ayırmış, bu gruplarda kendi aralarında
daha alt gruplara ayrılmıştır.[4] Metin
Ekici, Türk Halk Edebiyatı El Kitabı’nın Kuramlar ve Yöntemler bölümünde,
Thompson’ın bu sınıflandırmasındaki ana başlıkları aşağıdaki gibi aktarmıştır:
A.
Mitolojik Motifler
B.
Hayvanlar
C.
Yasak (Tabu)
D.
Sihir (Büyü)
E.
Ölüm
F.
Olağanüstülülükler (Harikuladelikler)
G.
Devler
H.
Denemeler (Sınama, İmtihan Etme)
J.
Akıllılar ve Aptallar
K.
Aldatmalar
L.
Talihin (Kaderin) Tersine Çevrilmesi
M.
Geleceği Belirleme
N.
Şans ve Kader/ Talih
P.
Toplum
Q.
Ödüller ve Cezalar
R.
Tutsaklar (Esirler) ve Kaçaklar
S.
Anormal Zulümler
T.
Cinsiyet
U.
Hayatın Tabiatı
V.
Din
W.
Karakter Özellikleri
X.
Mizah
Z.
Çeşitli Motifler [5]
Örneğin[6]
Adem elması ile ilgili motiflerin bulunduğu anlatıları bulmak için ilk durumda,
“A. Mythological Motifs (Mitolojik Motifler)” kısmına bakıyoruz. Ardından bu
ana başlığın altında bulunan A1300 -A1399 Ordering of Human Life (İnsan
Yaşamının Düzenlenişi) alt grubundan “A1319.1 Origin
of Adam's apple. Forbidden fruit sticks in Adam's throat” (Adem elmasının
kökeni, Adem elmasındaki yasaklanan meyve atıkları) başlığının altında bu
konudaki anlatıları görebiliyoruz.
Özkul Çobanoğlu’nun da ifade ettiği gibi Thompson’un bazen
Motif- İndeks’e bazı numaraları atladığı görülür. Bunun nedeni gelecekte ortaya
çıkacak olan yeni motiflerin Indeks’e yerleştirilmesine imkan sağlamaktır. [7]
[1] Dorson, Richeard M (1977), “Folklor’un Babası
‘Stith Thompson”, Çev.Nebi Özdemir, Dünya Halkbilimi Çalışmaları Tarihi, ed: M.
Öcal Oğuz vd, 1.b , s.8,Ankara, Milli Folklor Yayınları.
[2] Ekici, Metin (2014), “Kuramlar
ve Yöntemler”, Türk Halk Edebiyatı El Kitabı, ed: M. Öcal Oğuz, 11. b, Ankara,
Grafiker Yayınları, s. 75.
[3] Ekici, Metin (2014), “Kuramlar
ve Yöntemler”, Türk Halk Edebiyatı El Kitabı, ed: M. Öcal Oğuz, 11. b, Ankara,
Grafiker Yayınları, s. 76.
[5]
Ekici, Metin (2014), “Kuramlar ve Yöntemler”, Türk Halk Edebiyatı El Kitabı,
ed: M. Öcal Oğuz, 11. b, Ankara, Grafiker Yayınları, s. 76-77.
[7]
Çobanoğlu, Özkul (2008), Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri
Tarihine Giriş 1, 4.b, Ankara, Akçağ Yayınları, s.122.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder